A: “เป็นไงมาทำงานแต่เช้าเชียว”
B: “อือ เปิดเทอมแล้วกลัวรถติด ตื่นเช้าหน่อย นอนในรถตู้”
A: “กินข้าวเช้าหรือยัง”
B: “เดี๋ยวว่าจะไปหาอะไรกินเหมือนกัน แต่ยังเช้าอยู่ ยังไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ แล้วนายอ่ะกินยัง”
A: “เรียบร้อย กาแฟสักแก้วมั้ย 555+”
B: “อือ เดี๋ยวหลังข้าวเช้าคงสักแก้ว”
….
บทสนทนาด้านบนเป็นตัวอย่างหนึ่งของประโยคพูดคุยที่ถูกพิมพ์ จากแป้นคีย์บอร์ด ของเครื่องคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่ง และปรากฏยังหน้าจอคอมพิวเตอร์ของอีกเครื่องหนึ่งแบบ real-time และอีกฝ่ายหนึ่งก็สามารถพิมพ์ข้อความโต้ตอบกลับมาได้อย่าง real-time เช่นกัน การคุยกันผ่านแป้นคีย์บอร์ดแบบ real-time นี้ เราเรียกอย่างกลางๆ เป็นภาษาทางการว่า Instant Messaging
หากบอกว่า บทสนทนาข้างบน เป็นบทสนทนาของคนสองคนที่อยู่คนละ จังหวัด ( ซึ่งก็เป็นเรื่องที่เป็นไปได้อย่างธรรมดามาก ) Instant Messaging ก็คงถูกมองว่า เป็นการสื่อสารที่ทำให้คนสองคน ซึ่งอยู่ไกลกัน สามารถโต้ตอบกันเสมือนอยู่ใกล้กันมากๆได้
ในทางกลับกันหากบอกว่า บทสนทนาข้างบน เป็นการโต้ตอบกัน ของคนสองคน ที่อยู่ห่างกันเพียง พาร์ทิชั่น กั้นโต๊ะ ( ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติที่เกิดขึ้นจริงในที่ทำงานทั่วไป ) Instant Messaging ก็คงถูกมองว่า เป็นการสื่อสารที่ทำให้คนสองคน ซึ่งอยู่ใกล้กันมาก แต่ปฏิสัมพันธ์กันเหมือน อยู่ไกลกันคนละจังหวัด
นอกจาก IM จะถูกใช้ในการสื่อสารกันมากกว่า การพูดคุยแบบปกติแล้ว status ที่ปรากฏบน IM Client ต่างๆ ก็ยังเป็นตัวบ่งชี้สถานะของเจ้าของเครื่องไปในตัวด้วยเช่นกัน เช่น Available Busy Away เป็นต้น ซึ่งทำให้คนอื่นๆ สามารถรู้ว่า เรามาทำงานหรือไม่ ยุ่งอยู่มั้ย เดินไปไหนโดยไม่อยู่โต๊ะหรือเปล่า ได้โดยไม่ต้องโทรมาถาม หรือ ชะโงกหน้าข้ามพาร์ทิชั่น มาดู
วันนี้ ผมคงขอเปลี่ยน status ของ IM ผมเป็น Offline ไปก่อนละครับ ^__^ ว่างๆจะหาอะไรมาพิมพ์ใหม่